Ferðasaga, hluti 1.

Hæ.

Hefst þá ferðasaga Belfastfara úr Grunnskóla Snæfellsbæjar.

Við ákváðum að leggja af stað fimmtudagskvöldið 1.nóvember til að vera þokkalega upplögð eldsnemma að morgni 2.nóvember.  Flugum til London kl. 09:00 og lentum klukkan 12:00.  Heiðskírt yfir London og við sáum hin stórglæsilegu fótboltamannvirki Wembley og Emirates í nærmynd.  Glæsilegt!  Við flugum svo frá London kl. 15:30 og lentum í Belfast kl. 16:30, tékkuðum okkur inn á Jury's Inn í miðborg Belfast og svo tók við fyrsta máltíðin.  Fórum á frábæran kínverskan veitingastað, alls 26 manns og borðuðum eftirminnilega góðan mat.

Okkur hafði verið bent á krá sem væri nálægt okkur og héti Robinson's.  Inn af henni væri svo lítil krá með lifandi írskri tónlist, Fibber McGees.

Skemmst er frá því að segja að þarna var farið hvert kvöld í ferðinni.  Hreint frábær staður, ný hljómsveit á hverju kvöldi með írskri músík í besta gír sem við kunnum jú að meta Íslendingar.  Mæli eindregið með Fibber til þeirra sem ætla að skemmta sér í Belfast.   Beint á móti Europa hótelinu, mest sprengda hóteli í heimi, sem er í dag þekkt fyrir kokteilbarinn sinn, The Piano Bar.

Á laugardeginum hafði Gunnar Örn náð að véla okkur þrjú með sér á Evertonleik.  Bjarni Þór Viðarsson fyrrum lærisveinn minn í 5. og 4.flokki FH og nú leikmaður þeirra gat bjargað okkur um miða og auðvitað fórum við.  Ég, Gunni, Stebbi og Snædís.

Hoppuðum upp í Ryanairflugvél og lentum á John Lennon airport um kl. 10.

Auðvitað notaði ég tækifærið og tók fólkið með mér upp á Anfield Road og labbaði með þau inn á The Park til að drekka einn öl á heimavelli bestu stuðningsmanna í heimi, þeirra hörðustu úr Kop-stúkunni.

Leigubílstjórarnir í Liverpool eru heimsþekktir fyrir spjallgáfu og liðlegheit.  Sá sem skutlaði okkur á Anfield benti okkur á gönguleið milli Anfield og Goodison Park, heimavallar Everton.  Skemmst er frá því að segja að það er fáránlega stutt á milli staða þegar maður ratar.  Eftir um 10 mínútna gang vorum við komin á Goodison Park, heimavöll Everton.

Leikurinn var hin besta skemmtun, endaði 3-1 með tveimur mörkum í uppbótartíma.  Enn einn leikurinn þar sem ég fæ a.m.k. þrjú mörk, enn hef ég aldrei fengið að sjá leik erlendis með færri en þremur mörkum í.  Stemmingin var reyndar frekar róleg, ekki lík því sem maður á að venjast á Anfield, en var það ekki bara eðlilegt?  Litli bróðir ekki eins hávær og risinn bróðir hans.  Það var skemmtilegast í túrnum að hitta Bjarna, orðinn stærri en ég og ákaflega mannalegur.  Vona innilega að hann nái árangri á sínum ferli, þó auðvitað verði erfitt að halda með Everton ef hann fer að spila þar.

Eftir leik náðum við bara smá stoppi í miðborg Liverpool, svo aftur upp á flugvöll, hopp yfir, út að borða á indverskum stað og svo Robinson's og Fibber.  Þeir sem ekki fóru á völlinn þennan dag fóru að versla og komust að því að borgin var hreint dýrleg verslunarborg og margir seðlarnir flugu út.  Ég komst að því líka, en meira um það síðar.  Á morgun rabba ég um sunnudaginn, þegar við fórum í afar eftirminnilega verð um Belfast og upp til Giants Causeway.

Athugasemdir

[Eiður Ragnarsson, 11.11.2007 kl. 22:30]

Inlitskvitt

KvER