Aðstoð eða afplánun?

Hef mikið velt fyrir mér þeim einstaklingum eins og þessum, sem virðast ekki læra af reynslunni og lenda stöðugt í vanda, oft þeim sama. 

Las einhvers staðar að um 3 % þeirra sem reka sig á "kerfi" nái ekki bata með "eðlilegum leiðum" eins og afplánun og þeirri aðstoð sem þar er boðin.  Þessir einstaklingar verða svokallaðir "síbrotamenn" og eiga mjög erfitt.  Því miður endar það oft á því að þessir einstaklingar fremja stærri glæpi og jafnvel í einhverjum tilvikum nærri því til þess að eignast samastað!

Ég held að við verðum að skoða hvernig hægt er að koma til móts við þessa einstaklinga því líðan þeirra hlýtur að vera ansi slæm lengstum og skaðinn sem þeir valda samborgurum sínum oft afar mikill.  Í þessu dæmi var það í raun bara heppni að ekki fór miklu, miklu verr.

Ég tel farsælast að reyna að skapa síbrotafólki einhvern samastað, allt að því verndaðan vinnustað, þar sem lágmarksgæsla er og þar þarf að vera í töluvert langan tíma og sækja um brottför þaðan.  Slík kerfi hafa verið sett upp og vert er að skoða slíkar lausnir.

Litla-Hraun og aðrir "leiðréttingarkostir" (correction facilities) íslenskir eru ekki að virka hjá þessum einstaklingum og við því þarf að bregðast.

Rauf ítrekað skilorð en var alltaf sleppt