Að treysta skólafólki...

Reykjavíkurborg er stór vinnustaður, held að hann sé sá stærsti á landinu.

Vandi hans sem vinnustaðar er það að miðstýringin þar eykst stanslaust og stöðugt, borgin er fyrir löngu orðin ríki í ríkinu og vinnubrögð stjórnsýslunnar þar miðast við þá stöðu.

Stjórnendur vinnu í borginni eru hin ýmsu fagráð, í þessu tilviki mannréttindaráð.  Þar situr án vafa mikið af góðu fólki sem vill láta gott af sér leiða.

En ég fullyrði að þetta fólk er minni fagmenn í skólamálum en skólastjórnendur og starfsfólk grunn- og leikskóla borgarinnar.  Reglur frá miðstýrðu apparati einhvers staðar við Tjörnina mega ekki verða það þröngar að þær skaði starf í t.d. Grafarvogi eða Breiðholti.

Starf sem almenn sátt hefur verið um í samfélaginu og vekur upp jákvæðni í lífi þeirra sem að koma.

Skólafólki verður að treysta fyrir því að reka sitt starf skjólstæðingum sínum til heilla, ég efast ekki um að hægt er að finna dæmi um að einhvers staðar hafi orðið árekstrar vegna slíkrar fræðslu, en ég efast heldur ekki um að þeir árekstrar hafi leyst farsællega og í flestum tilvikum án inngrips ráðanna neðan úr miðbæ.

Því þau vilja ekki skipta sér af "einstökum málum" heldur sitja þá stikkfrí, þegar kemur að vinnunni við að fara eftir tilmælum þeirra.

Reykjavík hefur lengi talað um "Sjálfstæði skóla" sem lykilhugtak. 

Ég held þeir ættu að taka sér rúnt út fyrir höfuðborgina og kynna sér hvernig unnið er að sjálfstæði skóla í kringum þá.

Þar held ég að í flestum tilvikum séu það skólafólkið, skólaráðin og foreldrafélögin sem standa að stefnu sem sátt er um í samfélögunum. 

Það myndi bara gera skólana í Reykjavík betri ef skólafólki væri treyst fullkomlega fyrir starfinu og ráðin fengju aðstoð við stefnumótun frá þeim!

Jón Gnarr fylgjandi kristinfræðslu

Athugasemdir

[Vilborg Traustadóttir, 26.10.2010 kl. 17:22]

Sammála, miðstýring er afleit.