Innantómur

og orðlaus.

Ætla ekki að skrifa um íslenska landsliðið í bili, gærdagurinn var svo hrikalega skelfilegur.

Hins vegar margt gott sem Kristján félagi minn og Willum Þór tölluðu um í útsendingunni.

Það þarf að skera upp.  Allt landsliðsmálið takk.  Strax.  Meta þarf árangur KSÍ útfrá stöðu landsliða okkar í keppnum - en ekki út frá fjárfestingum eða góðum reikningum sem skila vöxtum.  Auðvitað er frábært að sjá Laugardalsvöll í dag og UEFA lítur á okkur sem alvöru þjóð.

En landsliðin okkar verða að fara að virka, yngri landsliðin að skila betri leikmönnum upp og A-liðið að vera stoltsins vert.

 

Athugasemdir

[Guðmundur Arnar Guðmundsson, 18.10.2007 kl. 11:59]

Ég þykist vita að þú sért að tala um karlalandsliðin, því ég veit ekki betur en kvennalandsliðið sé bara nokkuð gott í dag og ef eitthvað er þá eru þær mun nær því að komast í lokakeppnir EM og HM en karlarnir. Trúlega verða þær langt á undan körlunum. Mér er svo sem sama hvað hver segir um það, að það er ekki alltaf hægt að reka þjálfarann þegar illa gengur, en það er jú hann sem ber ábyrgðina á landsliðinu og hvernig það er skipað og hvernig það leikur. Ég hef heyrt menn segja að það ætti frekar að skipta út einhverjum af þessum prímadonnum í liðinu. En það bara gerist ekki þegar þjálfarinn sér bara þessar "donnur". Því miður, Eyjólfur er bara ekki maðurinn sem getur náð árangri með þetta lið. Því segi ég, burt með Jolla og vöndum valið á næsta þjálfara liðsins. Hann verður að hafa virkilega trú á því sem hann er að gera og vit og hugmyndaríkur hvað varðar að bregðast við leikaðferðum sem kannski eru ekki alltaf að ganga upp.