Þarf að skoða!

Lífeyrissjóðirnir hafa að mestu sloppið við umfjöllun hingað til.

En það gengur auðvitað alls ekki lengur, því þeir eru án vafa nokkrir sekir um mikið bruðl, sukk og í raun svínarí á kostnað umbjóðenda sinna.  Menn með eigin hagsmuni í fyrirrúmi hafa fengið ákveðinn hluta launa okkar allra og leikið sér með þá.  Fengið rífleg laun fyrir og fríðindi, en svo tapað peningunum án þess að þurfa nokkuð að svara fyrir.

Á íslensku er sumt af þessu hægt að skilgreina sem rán.  Séreignasparnaðurinn er annað, en lífeyrissjóðir með skylduaðild þurfa að þekkja siðferðilegar skyldur sínar.

Afi minn var sjómaður og borgaði snemma í lífeyrissjóð.  Fyrir nokkrum árum fór ég í það að skoða með honum hvað varð um þær greiðslur.  Allir þessir sjóðir voru farnir á hausinn og því var það "glatað fé".  Svipað var uppá teningnum hjá Lífeyrissjóði bænda.  "Lítil raunávöxtun og tap" á sjóðnum við upphaf þýddi það að hann fær afar lítið út úr þeim sjóð.  Síðast þegar ég vissi var það 4000 krónur á mánuði!

Nú er svo komið að flestir lífeyrissjóðir hafa tapað fé, sumir hefur maður heyrt að sé undir hamrinum.  Ég treysti því að sérstakur saksóknari fari vel í gegnum lífeyrissjóðina, því ef að hægt er að skammast sín fyrir eitthvað er það að tapa peningum sem fólk er skyldað til að leggja til hliðar.

Mig munar um þá upphæð sem dregin er af mér í lífeyrissjóð og ég heimta það að þegar kemur að því að ég þurfi að taka lífeyri sé hann óskertur.

Fyrir utan að það er rán, er það mannréttindabrot að brjóta slíkan samning á fólki!!!

Lífeyrisréttindi skerðast

Athugasemdir

[Magnús Sigurðsson, 26.3.2009 kl. 10:04]

Þetta er rán, nafni og við komum til með að vera í sömu sporum og afi þinn.  Ég var í Íslenska lífeyrissóðnum sem Landsbankinn gamblaði með, þar áður var ég í Lífeyrissjóði Austurlands sem gufaði upp í Stoke ævintýrinu.  þau eru orðin tvö lífeyrissparnaðarránin hjá mér, sem mér hefur verið gert með lögum að sæta.